зэкIэщIэчын

(зэкIэщIеч) перех. гл. 1. разъединить, разломить что-л. (на составные части, доли)

/ Зыр зым къыкIэщIэчын, куэду зэгуэт гуэр Iыхьэ-Iыхьэурэ зэгуэчын.

Бжьыныхущхьэр хьэдзэ-хьэдзэу зэкIэщIачри хасэ.

2. переносное разлучить кого-л.

/ ЗэпэIэщIэ щIын.

* А тIур {хьитIыр} зэрызэгъуса зэманым зэсати зэхуэзэшыну, зэкIэщIачмэ, тIуми гуауэ къащыхъуну къысфIэщIырт. Анэд. Щыхьболэтрэ Жангулэзрэ зэкIэщIэча хъуат, зэрылъагъужыртэкъым, я хъыбари зэлъэIэсыжыртэкъым. фольк.